Uit het dagboek van Fransiscus Middelmeijer, week 42

Maandag.

's Morgens de kruiswoordpuzzel van de Volkskrant ingevuld. Ineke wou de sudoku nog maken voordat ze naar het werk ging, ik was diplomatiek en scherpzinnig en scheurde de sudoku voor haar uit. Daarna eindeloos geklaag dat ik een stuk uit de pagina waarop de tv-gids staat had gescheurd, en hoe we nu moeten weten wat er op tv is. Ik heb terstond mijn boterhammetjes gesmeerd en ben naar het werk gegaan, zonder gedag te zeggen.

Op kantoor de post geopend. Een aantal contracten, wat rekeningen, en één ongeadresseerde envelop, bevattende een brief met de tekst 'middelmeier kankerleier'. De aanvankelijke schok van de brutaliteit maakte al snel plaats voor leedvermaak jegens de schrijver van het epistel. Wie het presteert om in een stuk van twee woorden twee spelfouten te maken is gedoemd te falen in deze maatschappij.

De rest van de dag contracten opgesteld. Tijdens de lunch genegeerd door secretaresse Conny (ze is boos omdat ik haar koffiemok twee weken geleden gebroken heb).

's Avonds een warm welkom, Ineke had biefstuk gebakken. Geen woord over onze aanvaring 's ochtends.


Dinsdag.

Ineke ziek, tijdens de lunch fruit voor haar gekocht. Contract opgesteld voor een bedrijfsovername. Conny heeft bekend het briefje 'middelmeier kankerleier' geschreven te hebben. Hartelijk gelachen met de jongens op kantoor om Conny's onkunde met betrekking tot de Nederlandse taal. Conny huilend naar de wc gegaan, de rest van de dag niet meer teruggezien. Aan het einde van de dag een evaluatiegesprek met meneer de directeur. Conclusie: hij is 'niet ontevreden' over mij, maar als ik niet meer collegialiteit toon kan ik - en ik citeer - "naar die opslag fluiten".
Ineke zat thuis naar the bold and the beautiful te kijken, dus ik heb maar een patatje gehaald op de hoek. Op de weg daarheen door hangjongeren uitgescholden, op de weg terug door diezelfde hangjongeren bekogeld met bierblikjes.

Woensdag.

Ineke nog steeds ziek. Zegt dat ze huisdieren wil. Antwoord is nee, zei ik, waarop ze de krant van me afpakte en sudoku's begon te maken. Onderweg naar het werk een bosje bloemen voor Conny gekocht, in het kader van de collegialiteit. Ze was er blij mee. Conny gevraagd of ze in mijn archief kon zoeken naar de papieren van de echtscheiding van Gerrit en Joke Gelissen. Advies om mijn archief te 'digitaliseren' van de hand gewezen.
's Avonds boekenclub. Grunberg gelezen. Ik wist het een en ander te vertellen over het privé-leven van deheer Grunberg, waarop Henk woedend werd. Hij zei - en ik citeer - hij zei: "kan je nou niet één keer je arrogante betweterige smoel houden, blaaskaak?". Het antwoord was allicht nee, waarna de gemoederen zo hoog opliepen dat mijn gewichtige gebonden uitgave van de Joodse Messias dienst deed als slagwapen. Joop probeerde tussenbeide te komen, waarop ik hem een hoofdwond heb bezorgd. Denk dat ik maar een ander boekenclubje moet zoeken.

Donderdag.

Vandaag hectiek alom. Tijdens het ontbijt kwamen Joop en Henk langs, allebei dronken. Eerst hebben ze Ineke in een veelzijdig scala aan bewoordingen voor dame van lichte zeden uitgemaakt, waarna ze mij ervan betichtten een veelzijdig scala aan ziektes te hebben en een veelzijdig scala aan dieren te zijn. Ik ontkende alles. Daarna hebben ze de voortuin gesloopt en een plantenbak door de voorruit gegooid. Ineke huilen, is naar haar moeder gegaan.
Op het kantoor grote drukte. Mijn collegialiteit nog eens naar voren gebracht door met de lunch croissantjes voor het hele kantoor te halen. Conny boos omdat zij straks de kruimels moest opruimen. Ik heb me in moeten houden om haar hoofd niet met de deur van een archiefkast te bewerken. Dankzij mijn grote wilskracht is er geen onvertogen woord gevallen.
's Avonds op de televisie een obscene jongerenfilm gekeken, daarna in oude kranten gezocht naar advertenties voor boekenclubjes. Niets gevonden.

Vrijdag.

Tijdens het ontbijt Ineke's moeder gebeld. Een weinig aangenaam gesprek, waarvan de strekking was dat ik een onbekwame echtgenoot zou zijn, dat Ineke beter verdient, dat ik eens bij mezelf te rade moet gaan. Allemaal onzin. Daarna naar kantoor gebeld om me ziek te melden. Ik had betere dingen te doen dan contracten tekenen.
De rest van de dag in Artis doorgebracht. Enige dieren daar, al vielen de leeuwen weer eens tegen. Na sluitingstijd bij de febo wat te eten gehaald.